IMF Stand-by Anlaşması Nedir? IMF Stand-by Anlaşması Hakkında Detaylı Bilgi

(Stand-by arrangement) IMF ile bir üye ülke arasında yapılan anlaşma sonrası hazırlanan stand-by belgesi, ülkenin taahhüt ettiği reformları başarıyla gerçekleştirdikçe IMF’den çekmeye hak kazanacağı kredileri içermektedir. 1 Mart 1947’de IMF’ye katılan Türkiye, bu kuruluşla ilk stand-by anlaşmasını 1 Ocak 1961’de imzalamıştır. 1954-1958 Ekonomik Krizi sonrasında mali ve parasal istikrar sağlamak amacıyla her yıl ayrı stand-by anlaşmaları uygulanmıştır. Bu anlaşmaların tarihleri 30 Mart 1962, 15 Şubat 1963, 15 Şubat 1964, 1 Şubat 1965, 1 Şubat 1966 ve 15 Şubat 1967 olarak belirlenmiştir. 1968-1971 Ekonomik Krizi sırasında ise üç anlaşma yapılmıştır. Bu anlaşmaların tarihleri 1 Nisan 1968, 1 Temmuz 1969 ve 17 Ağustos 1970’dir. Sekiz yıllık bir süre zarfından sonra, 1977-1980 Krizi döneminde Türkiye tekrar IMF ile iletişime geçmiştir. O dönemin Ecevit hükümeti, 24 Nisan 1978 ve 19 Temmuz 1979 tarihlerinde iki stand-by anlaşması imzalamıştır. Demirel hükümeti, 24 Ocak 1980 kararları sonrasında 13. stand-by anlaşmasını 18 Haziran 1980’de gerçekleştirmiştir. 1982 Bankerler Krizi’nden sonra imzalanan iki stand-by anlaşmasının tarihleri ise 24 Haziran 1983 ve 4 Haziran 1984’tür. On yıllık bir aradan sonra, 1994 Krizi sırasında 8 Temmuz 1994 tarihinde yeni bir anlaşma gündeme gelmiştir. 22 Aralık 1999 tarihinde yapılan anlaşma, 2000 yılındaki çalkantıyı ve 2001 Krizi’ni önlemeye yetmeyince, 18. anlaşma 4 Şubat 1999’da imzalanmıştır. Son anlaşmanın tarihi 11 Mayıs 2005’tir. Üç yıllık bu anlaşmanın sona ermesinden sonra Türkiye, IMF ile yeni bir stand-by anlaşması imzalamamıştır.